Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η βυζαντινή αυτοκρατορία το 1ο τέταρτο του 7ου αιώνος



Χάρτης 610-627 μ.Χ

Τα σύνορα μεταξύ των δύο μεγάλων αυτοκρατοριών του πρώιμου μεσαίωνος -της Βυζαντινής και της Σασσανιδικής Περσίας- αλλάζουν συνεχώς κατά τα έτη 610 έως 627.

Το 627, μετά την συντριπτική νίκη των βυζαντινών στρατευμάτων του Ηρακλείου (610-641 μ.Χ εκδιώκει και φονεύει τον ανίκανο αυτοκράτορα Φωκά (602-610), εκστρατεύει νικηφόρα κατά των Περσών, αλλά αδυνατεί να αντιμετωπίσει τους Άραβες) επί των Σασσανιδών στην Νινευή, το Βυζάντιο προσαρτά ξανά την ανατολική Μικρά Ασία, την Μεσσοποταμία, την δυτική Αρμενία, την Συρία, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο.

Μετά από λίγα έτη θα χάσει οριστικά τις παραπάνω επαρχίες (πλην της Μεσσοποταμίας, μέρους της Συρίας και της Αρμενίας που θα επανακαταλάβει, πάλι προσωρινά, τον 9ο, 10ο και 11ο) από την αραβική επέκταση. Το δε βασίλειο των Σασσανιδών θα καταλυθεί από τους Άραβες και οι Πέρσες θα εξισλαμιστούν.
Ετικέτες

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι Δήμοι και ο ρόλος τους στο βυζαντινό κράτος

Οι «Δήμοι» στο Βυζάντιο αποτελούν κατάλοιπο των δημοκρατικών θεσμών. Αρχικά λειτουργούσαν ως λαϊκές ομάδες οι οποίες, στη συνέχεια, μετεξελίχθησαν σε αθλητικά σωματεία τα οποία είχαν επιφορτιστεί με την οργάνωση των ιππικών αγώνων.   Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα σωματεία απέκτησαν υπολογίσιμη πολιτική ισχύ. Από μαρτυρίες τις οποίες έχουμε η δραστηριότητά τους λάμβανε χώρα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, τόσο στον ελλαδικό χώρο (Ρόδος, Γόρτυνα, Νέα Αγχίαλος κ.ά)  όσο και στη Μικρά Ασία (Μίλητος, Έφεσος Κύζικος, Πριήνη, Στρατονίκεια κ.ά), την Ανατολή (Αντιόχεια, Ιερουσαλήμ, Καισάρεια Παλαιστίνης, Έμεσα κ.ά) και την Αίγυπτο (Αλεξάνδρεια, Οξύρυγχος, Αντινόη κ.ά). Οι Δήμοι διακρίνονταν από τον χρωματισμό που είχαν τα εμβλήματά τους. Έτσι είχαμε τους Πράσινους, τους Λευκούς, τους Βένετους και τους Ρούσιους. Δηλαδή τέσσερις ξεχωριστούς Δήμους.  Επισήμως δεν είχαν κάποια πολιτική εξουσία. Από τον 5ο αιώνα οι αρχηγοί τους διο...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Ιστοριογραφικές πηγές για το Βυζάντιο

Οι πηγές, από τις οποίες αντλούμε πληροφορίες για την Βυζαντινή αυτοκρατορία, είναι δύο ειδών: οι άμεσες και οι έμμεσες. Ως άμεσες πηγές έχουμε τις εξής: ·        Νομοθεσία, για παράδειγμα ο Codex Theodosianus ή το Corpus   Iuris Civilis —   Πρακτικά και κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων —   Πρακτικά και κανόνες τοπικών Συνόδων —   Τα διάφορα έγγραφα που σώζονται (κυρίως σε παπύρους), κρατικά ή ιδιωτικά —   Επιγραφές, π.χ επιτύμβιες, επιγραφές μνημείων κ.λ.π —   Σφραγίδες, π.χ Χρυσόβουλα, Αργυρόβουλα, Μολυβδόβουλα —   Νομίσματα, π.χ ο βυζαντινός Σόλιδος, τα αργυρά Μιλιαρέσια, ή οι χάλκινες Φόλλεις —   Μνημεία —   Έργα Μικροτεχνίας, π.χ από Σμάλτο, Ελεφαντοστό κ.λ.π —   Μικρογραφίες, π.χ από το Χειρόγραφο του Σκυλίτζη —   Έργα πρακτικής χρησιμότητας για την κρατική διοίκηση και την στρατιωτική οργάνωση, π.χ για θέματα εθιμοτυπίας ή ιεραχικής τάξεως όπως τα έργα του Κω...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Βυζαντινή Επιγραφική - Οι πρώτοι αιώνες 4ος-6ος

Μορφές των Γραμμάτων κατά τους αιώνες από τον 4 ο  έως τον 6 ο Κόρινθος, Αρχαιολογικό Μουσείο ΕΝΘΑΔΕ ΚΙΤΕ ΜΑΡΙΑ ΣΩΦΡΩΝ ΓΥΝΗ ΕΥΠΛΟΥ ΗΝΙΟΧΟΥ ΟΣ ΑΓΟΡΑΣΑΣ ΤΗΝ ΛΗΝΟΝ ΕΥΠΛΟΥΣ ΠΑΡΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥ ΧΡΥΣΙΝΟΥ ΕΝΟΣ ΗΜΥΣΥ ΚΑΙ ΔΟΥΣ ΤΑΣ ΤΙΜΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΩ ΚΑΙ ΛΑΒΩΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΠΑΡ ΑΥΤΟΎ ΕΠΕΘΗΚΑ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟΝ ΕΤΕΛΕΥ ΤΗΣΕΝ ΔΕ Η ΜΑΚΑΡΙΑ ΤΗ ΠΡΟ ΙΑ ΚΑΛΑΝΔΟΝ ΣΕΝΤΕΝΒΡ(ΙΟΝ) Νικόπολη (πρωτεύουσα επαρχίας Ηπείρου) Βασιλική Αγίου Δημητρίου ΩΚΕΑΝΟΝ ΠΕΡΙΦΑΝΤΟΝ ΑΠΙΡΙΤΟΝ ΕΝΘΑ ΔΕΔΟΡΚΑΣ ΓΑΙΑΝ ΜΕΣΣΟΝ ΕΧΟΝΤΑ ΣΟΦΟΙΣ ΙΝΔΑΛΜΑΣΙ ΤΕΧΝΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΙΞ ΦΟΡΕΟΥΣΑΝ ΟΣΑ ΠΝΙΕΙ ΤΕ ΚΑΙ ΕΡΠΕΙ ΔΟΥΜΕΤΙΟΥ ΚΤΕΑΝΟΝ (έργο) ΜΕΓΑΘΥΜΟΥ ΑΡΧΙΕΡΗΟΣ Ασημένιος Σταυρός από τη Συρία (βρίσκεται στη Βαλτιμόρη) ΥΠΕΡ ΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΥΗΟΥ ΣΥΜΕΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΝ ΤΟΝ ΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΝ ΑΥΤΟΝ Οι Επιστήμες που ασχολούνται με τη γραφή είναι: ·         Επιγραφική ·         Διπλωματική (αρχειακά έγγραφα) · ...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα