“Καθὼς γοῦν εἰρήκειν, μετὰ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ ἐπιλαμβάνεται τῶν Ῥωμαϊκῶν σκήπτρων Ἰωάννης ὁ Δούκας ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ, στεφθεὶς παρὰ τοῦ πατριάρχου Μανουήλ, ὃς τὸν Μάξιμον διεδέξατο. Ὁ μὲν οὖν βασιλεὺς Ἰωάννης ἄρτι τῶν σκήπτρων ἐπειλημμένος καὶ κομιδῇ ἐν στενῷ οὖσαν τὴν τῶν Ῥωμαίων τεθεαμένος ἀρχήν, οὐκ ἀνασχόμενος ἐν πολλοστοῖς βασιλεύειν, δύο παραδραμόντων ἐνιαυτῶν μάχην ποιεῖται μετὰ τῶν Ἰταλῶν.” Γεώργιος Ακροπολίτης «Χρονική Συγγραφή» Ήταν γαμπρός του Θεόδωρου Λασκάρεως, καθώς είχε νυμφευθεί την κόρη του Ειρήνη. Μόλις ανέβηκε στον θρόνο αντιμετώπισε τους αδελφούς του Θεοδώρου Ισαάκιο και Άγγελο, οι οποίοι δεν τον αναγνώριζαν ως νόμιμο διάδοχο και κατέφυγαν στον Λατίνο αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως. Το 1224 νικά τον στρατό των Λατίνων στο Ποιμανηνό. Καταλαμβάνει όλες τις κτήσεις τους στην Μικρά Ασία πλην της Χαλκηδόνος και της Νικομήδειας. Έπειτα μεταφέρει τον πόλεμο στην Ευρωπαϊκή ακτή όπου κυριεύει πολλές πόλεις στην Θρά...
“καί ἐπί τῆς αὐτοῦ βασιλείας ἐνεκαινίσθη τό τότε Βυζάντιον ἐπί τῆς ὑπατείας Γαλλιανοῦ καί Συμμάχου, Τοῦ αὐτοῦ δέ βασιλέως Κωνσταντίνου ποιήσαντος πρόκεσσον ἐπί πολύν χρόνον, ἀπό Ρώμης ἐλθόντος ἐν τῷ Βυζαντίῳ ὅστις καί τό πρώην τεῖχος τῆς αὐτῆς πόλεως, ἐκέλευσεν αὐτήν Κωνσταντινούπολιν λέγεσθαι, ἀναπληρώσας καί τό Ἱππικόν καί κοσμήσας αὐτό χαλκουργήμασι καί πάσῃ ἀρετῄ, κτίσας ἐν αὐτῷ καί κάθισμα θεωρίου βασιλικοῦ καθʹ ὁμοιότητα τοῦ ἐν Ρώμῃ ὅντος.” (Ἰωάννης Μαλάλας: "Χρονογραφία")