Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2017

Επιγραφή στα τείχη της Νικαίας επί Λέοντος Γ'

Μετά την δεύτερη αποτυχημένη πολιορκία της Κωνσταντινουπόλεως από τους Άραβες κατά τα έτη 717 και 718, οι τελευταίοι επανέρχονται στην Μικρά Ασία τα έτη 726 και 727 και πολιορκούν την Νίκαια. Κατά την διάρκεια της πολιορκίας καταστρέφεται μέρος των τειχών της Νικαίας. Μετά την απόκρουση της αραβικής στρατιάς και την απομάκρυνση αυτής από τη Νίκαια ο τότε αυτοκράτωρ Λέων ο Γ’ (717-741) ανέλαβε την ανοικοδόμηση των τειχών με την συνδρομή του γαμβρού του και στρατηγού του Θέματος των Αρμενιακών Αρταβάσδου (είχε νυμφευθεί την κόρη του Λέοντος Άννα). Η κάτωθι επιγραφή αναφέρει το γεγονός της αποκαταστάσεως των τειχών της Νικαίας. Το γεγονός της καταστροφής των τειχών της Νικαίας το αναγράφει και ο Θεοφάνης στην Χρονογραφία του: “κατὰ δὲ τὴν θερινὴν τροπὴν ταύτης τῆς ιʹ ἰνδικτιῶνος, μετὰ τὴν τῶν ὁμοφύλων κακὴν νίκην, κατὰ τῆς Βιθυνῶν Νικαίας παρατάττεται Σαρακηνῶν δύο ἀμηραίων στῖφος, Ἄμερ ἐν χιλιάσι ιεʹ μονοζώνων προδραμὼν καὶ ἀπαρασκεύαστον κυκλώσας τὴν πόλιν, καὶ Μαυΐας ἐπ

Αλέξιος Α' Κομνηνός 1081-1118

“Ὁ βασιλεὺς Ἀλέξιος καὶ ἐμὸς πατὴρ καὶ πρὸ  τοῦ τῶν σκήπτρων ἐπειλῆφθαι τῆς βασιλείας  μέγα ὄφελος τῇ βασι λείᾳ Ῥωμαίων γεγένηται”. (Άννα Κομνηνή Αλεξιάς Α’) Κρατεῖ λοιπὸν μετὰ τὸν Βοτανειάτην  ὁ Κομνηνὸς Ἀλέξιος ἔτη λζʹ καὶ τῷ διαδήματι  στέφεται, ὁ δὲ Ἰσαάκιος τὰ δεύτερα τῆς τιμῆς  εἶχε καινῷ ὀνόματι ἐπιφημισθεὶς αὐτῷ· (Μιχαήλ Γλύκας Βίβλος Χρονική) “Είτα ο μεν Αλέξιος βασιλικόν αναδείται διάδημα,  τω δι’ Ισαακίω τα δευτερεία νενέμηνται  της τιμής,  καινού αυτώ επιφημισθέντος ονόματος” (Ιωάννης Ζωναράς Επιτομή Ιστορίας) Εισαγωγικά Γεννήθηκε το 1057, έτος κατά το οποίο ανέβηκε στον θρόνο ο θείος του Ισαάκιος Κομνηνός, ο οποίος ανέτρεψε τον Μιχαήλ τον Στ’, τον επονομαζόμενο και στρατιωτικό. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Κομνηνός, αδελφός του Ισαακίου και μητέρα του η Άννα η Δαλασσηνή της αριστοκρατικής οικογένειας των Δαλασσηνών. Κατήγετο από στρατιωτική αριστοκρατική οικογένεια. Η μητέρα του, μάλιστα, ήταν πολύ ισχυρή προσωπικότητα η οποία

Επιγραφή στην βάση του κίονος του Θεοδοσίου

Επιγραφή που βρίσκεται στην βάση του κίονος του Θεοδοσίου στην Κωνσταντινούπολη. Η μεταγραφή περιλαμβάνει δύο εκδοχές. Την Λατινική και την Ελληνική. CIL III 737 (ILS 821; PLATE 4): difficilis quodam, dominis parere serenis/ iussus et extinctis palmam portare tyrannis./ omnia Theodosio cedunt subolique perenni./ ter denis sic victus ego domitusque diebus,/ iudice sub Proclo superas elatus ad auras; CIG IV 8612 (W. R. Paton, The Greek Anthology III [Loeb edition (London 1925)] 9.682; PLATE 5): κίονα τετράπλευρον αεί χθόνι κείμενον άχθος / μούνος αναστήσαι Θευδόσιος βασιλεύς/ τολμήσας` Πρόκλος επεκέκλετο, και τόσος έστη/ κίων ηελίοις εν τριάκοντα δύω.

Ιωάννης Γεωμέτρης

Ο ποιητής Ιωάννης Γεωμέτρης ή Ιωάννης Κυριώτης έζησε τον 10ο αιώνα. Ο βίος του συνέπεσε με την βασιλεία των πλέον ενδόξων αυτοκρατόρων της Μακεδονικής Δυναστείας, όπως ο Νικηφόρος Φωκάς (963-969), ο Ιωάννης Τζιμισκής (969-976) και ο Βασίλειος ο Β' (976-1025). Είναι λίαν πιθανό να είχε καταγωγή εξ ευγενούς οικογενείας. Ο ίδιος υπηρέτησε στον βυζαντινό στρατό ως Πρωτοσπαθάριος και αποσύρθηκε αφού εκάρη μοναχός. Εκτός από ποιήματα έγραψε ύμνους στην Παναγία, ρητορικούς λόγους και επιγράμματα. Εἰς νέους φιλοσόφους: Τὸ δόγμα τοῦτο τῶν νέων φιλοσόφων· «οὐκ ἔστιν ἀνήρ, ὃς σοφός· σοφὸς δ’ οὔτις, ὅστις μετ’ ἀνδρῶν». ἵσταται καινὴ μάχη τῶν ἀρετῶν· τί φημὶ δ’ αὐτὸς ὡς βραχύ; «εἰ πᾶς σοφὸς δειλός τις, ὃς δειλὸς σοφός». Απόσπασμα από Ρητορικά προγυμνάσματα: "ἐῶ γε μὴν καὶ τοὺς πρώτους καὶ καλλίστους τῶν ἁρμονιῶν λόγους καὶ δι’ ὧν καὶ οἱ λοιποὶ συμπληροῦνται, τὸν ἐπίτριτον λέγω καὶ ἡμιόλιον, οὓς καὶ ἄμφω συλλαβὼν καὶ πρῶτος ἔχει ἐκ τοῦ πρῶτος ὑπὸ

ΜΕΛΕΤΗ ΧΑΛΚΙΝΟΥ ΦΟΛΛΕΩΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

Περιγραφή Νομίσματος και σκιαγράφηση ιστορικού πλαισίου, εντός του οποίου εξεδόθη “ο δε αυτός βασιλεύς προεχειρίσατο κόμητα λαργιτιώνων Εν Κωνσταντινουπόλει τον από υπάτων Ιωάννην τον Παφλαγόνα τον λεγόμενον Καϊάφαν` όστις άπαν το προχωρόν κέρμα το λεπτόν εποίησε φολλερά προχωρείν εις πάσαν την Ρωμαϊκήν κατάστασιν έκτοτε” Ιωάννης Μαλάλας “Χρονογραφία” (για τους Φόλλεις που έκοψε ο Αναστάσιος) Ι. Εισαγωγή Η βυζαντινή νομισματική συνέχισε την ρωμαϊκή παράδοση της εκδόσεως τριών διαφορετικών νομισμάτων. Το ρωμαϊκό κράτος είχε σε κυκλοφορία χρυσά, αργυρά και χάλκινα νομίσματα. Το βυζαντινό το μιμήθηκε, μόνο που οι ονομασίες των νομισμάτων άλλαξαν. Το χρυσό ρωμαϊκό Aureus διεδέχθη ο χρυσούς Solidus, το αργυρό δηνάριο (Denarius) αντικαταστάθηκε από το Μηλιαρέσιον ενώ το χάλκινο Σεστέρτιο (Sestertius) έδωσε την θέση του στον Φόλλι. Η βυζαντινή νομισματική κυριαρχία είναι καθολική κατά την διάρκεια των μεσαιωνικών χρόνων. Σημείο καμπής αποτελεί ο 11ος αιώνας και