Gloriosa Nova Roma Byzantina

A Chronicle as a tribute to Byzanrtium, from Discovery Channel, showing us the Byzantine Empire, starting at 330 A.D till the end in 1453. John Romer is amazing to it' s role both as a narrator and theatrical actor, trying to transfer  us the life as it appeared those years: 

Ἤστην δὲ ἄμφω ἤδη μὲν παρεληλακότε  τὴν ἥβην, διαφόρω δὲ τὸ ἦθος· ὁ μὲν γὰρ  Βασίλειος, ὁ καὶ τὴν ἡλικίαν πρεσβύτερος,  ἐγρηγορὼς ἀεὶ καὶ σύννους ἐδείκνυτο  καὶ πεφροντικώς, ὁ δέ γε Κωνσταντῖνος  ἀνειμένος τοῖς πᾶσιν ὦπτο, ῥᾳθύμως τε  τῆς ζωῆς ἔχων καὶ περὶ τὸν ἁβρὸν βίον  ἐσπουδακώς. Αὐτοκράτορε μὲν οὖν ἄμφω  οὐκ ἐδοκιμασάτην εἶναι, ἀλλ' ὅτι πρεσβύτερος  αὐτῶν ὁ Βασίλειος, τὸ πᾶν τῆς ἐξουσίας  περιζωσάμενος, μόνου τοῦ τῆς βασιλείας  ὀνόμα τος τὸν ἀδελφὸν ἐκληρώσατο  κοινωνόν· ἐπεὶ οὐδ' ἂν ἄλλως ἡ τῆς βασιλείας  αὐτοῖς ἀρχὴ διεκυβερνήθη, εἰ μὴ τῷ πρώτῳ καὶ  ἀκριβεστάτῳ ἡ αὐτοκράτωρ ἀπεκληρώθη διοίκησις. Μιχαήλ Ψελλός "Χρονογραφία" O Βασίλειος ήταν γιος του Ρωμανού Β’ και έγινε αυτοκράτορας με συναυτοκράτορα τον αδελφό του Κωνσταντίνο. Ο τελευταίος αφοσιώθηκε στην καλοπέραση των διασκεδάσεων και δεν ενδιαφέθηκε στο ελάχιστο για τα θέματα της αυτοκρατορίας. Ο Βασίλειος ήταν ένας γεροδεμένος και σκληραγωγημένος άνδρας που προτ

“Καθὼς γοῦν εἰρήκειν, μετὰ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ ἐπιλαμβάνεται τῶν Ῥωμαϊκῶν σκήπτρων Ἰωάννης ὁ Δούκας ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ, στεφθεὶς παρὰ τοῦ πατριάρχου Μανουήλ, ὃς τὸν Μάξιμον διεδέξατο. Ὁ μὲν οὖν βασιλεὺς Ἰωάννης ἄρτι τῶν σκήπτρων ἐπειλημμένος καὶ κομιδῇ ἐν στενῷ οὖσαν τὴν τῶν Ῥωμαίων τεθεαμένος ἀρχήν, οὐκ ἀνασχόμενος ἐν πολλοστοῖς βασιλεύειν, δύο παραδραμόντων ἐνιαυτῶν μάχην ποιεῖται μετὰ τῶν Ἰταλῶν.” Γεώργιος Ακροπολίτης «Χρονική Συγγραφή» Ήταν γαμπρός του Θεόδωρου Λασκάρεως, καθώς είχε νυμφευθεί την κόρη του Ειρήνη. Μόλις ανέβηκε στον θρόνο αντιμετώπισε τους αδελφούς του Θεοδώρου   Ισαάκιο   και   Άγγελο, οι οποίοι δεν τον αναγνώριζαν ως νόμιμο διάδοχο και κατέφυγαν στον Λατίνο αυτοκράτορα της Κωνσταντινουπόλεως.   Το 1224 νικά τον στρατό των Λατίνων στο Ποιμανηνό. Καταλαμβάνει όλες τις κτήσεις τους στην Μικρά Ασία πλην της Χαλκηδόνος και της Νικομήδειας. Έπειτα μεταφέρει τον πόλεμο στην Ευρωπαϊκή ακτή όπου κυριεύει πολλές πόλεις στην Θράκη και την Μακεδονί

Ὁ βασιλε ὺ ς δ ὲ Μιχα ὴ λ ἤ δη τ ὴ ν παιδικ ὴ ν παραμείψας κα ὶ τ ῆ ς  ἀ νδρικ ῆ ς ἁ πτόμενος ἡ λικίας   ἱ μείρετο τ ῶ ν πραγμάτων δι ' ἑ αυτο ῦ ἀ ντέχε σθαι ,  παραθηγόμενος ε ἰ ς το ῦ το κα ὶ παρ ὰ το ῦ ἐ πιτρόπου   κα ὶ θείου Βάρδα  το ῦ τ ῆ ς βασιλίδος ἀ δελφο ῦ .  ο ὗ τος γ ὰ ρ ἔ ρωτα περικα ῆ τ ῆ ς βασιλείας ἐ σχηκ ὼ ς ο ὐ δ ὲ ν ἄ λλο ἐ πραγματεύετο , ἀ λλ ' ἢ τ ὰ   πρ ὸ ς τ ὸ σπουδαζόμενον συμβαλλόμενα . Ιωάννης Σκυλίτζης Γιος του Θεοφίλου. Όταν πέθανε ο Θεόφιλος ήταν 3 ετών, ως εκ τούτου επιτροπεύονταν από την μητέρα του Θεοδώρα , τον Μέγα Λογοθέτη Θεόκτιστο , τον Μάγιστρο Μανουήλ και τον Βάρδα που ήταν Πατρίκιος και  αδελφός της Θεοδώρας. Η Θεοδώρα το 843, αφού απομακρύνει τον Πατριάρχη Ιωάννη Γραμματικό και τοποθετήσει στην θέση του τον Μεθόδιο , προχωρά στην αναστύλωση των εικόνων. Έτσι τερματίζεται οριστικά η Εικονομαχία. Η επιστροφή των εικόνω εορτάζεται κάθε χρόνο στην λεγόμενη και "Κυριακή

Το Πλήρες όνομα  του είναι: Flavius Heraclius Augustus . Ο Georg Ostrogorsky θεωρεί τον Ηράκλειο ως τον αυτοκράτορα που εγκαινίασε το Μεσαιωνικό βυζαντινό κράτος στη βάση τριών ισχυρών πυλώνων: 1ον Της χριστιανικής πίστης. 2ον Της ρωμαϊκής διοικητικής οργάνωσης και νομοθεσίας 3ον Της ελληνικής γλώσσας και παιδείας.  Το φθινόπωρο του 610 στέφεται αυτοκράτωρ. Το 612 πεθαίνει η σύζυγός του Ευδοκία. Κατόπιν τούτου νυμφεύεται την ανηψιά του Μαρτίνα (κόρη της αδελφής του Μαρίας) παρά τις αντιρρήσεις της Εκκλησίας και μέρους του πληθυσμού που θεωρούσε τον γάμο αυτό ως αιμομεικτικό. Το 611 ο Περσικός στρατός του Χοσρόη Β’ καταλαμβάνει την Αντιόχεια, το 613 την Δαμασκό και το 614 κυριεύει την Ιερουσαλήμ (ο Kondakov σημειώνει ότι η περσική κατάκτηση της Παλαιστίνης απομάκρυνε από αυτήν την επιρροή του Ελληνορωμαϊκού πολιτισμού). Ανάμεσα στα πολυάριθμα λάφυρα που αποκόμισαν οι Πέρσες ήταν και ο Τίμιος Σταυρός, τον οποίο απέσπασαν από τον ναό του Παναγίου Τάφου. Αυτό θα δώσει το έναυ

Ο Ιωάννης Β' και η σύζυγός του Ειρήνη (Πιρίσκα). Ψηφιδωτό στην Αγία Σοφία "Ἀλεξίου τoν βίον καταλύσαντος,  Ἰωάννης καὶ πρότερον πρός τοῦ πατρός αὐτῷ μνηστευθεῖσαν τήν βασιλείαν παρέλαβεν, ἐφ' ὅσον τε ὁ καιρός ἐπεμέτρει τοῖς πολιτικοῖς  ἑαυτόν ἐπιδούς πράγμασιν ἐπί τήν Ἀσίαν ἐξώρμησεν.  ἔστι δέ τις ἄγχιστα Λύκου καί Κάπρου τῶν Φρυγίων  ποταμῶν κειμένη πόλις ὄνομα Λαοδίκη. ταύτην δὲ χρόνῳ τινί πρότερον Πέρσαις ἁλοῦσαν  τῇ Ῥωμαίων ἀνασώσασθαι ὁ βασιλεύς διανοηθείς, ἀξιόλογον ἐπ' αὐτῇ στρατείαν ἤλασεν." (Ιωάννης Κίνναμος Επιτομή Ιστοριών 2) Ο Ιωάννης Β' ο Κομνηνός ήτο υιός του Αλεξίου του Α' (1081-1118), ο οποίος ίδρυσε την Δυναστεία των Κομνηνών. Η άνοδος το 1081 στον βυζαντινό θρόνο του Αλεξίου απέτρεψε την πλήρη κατάρρευση του βυζαντινού κράτους δίνοντάς του ζωή πλέον του αιώνος. Είναι χαρακτηριστικό ότι για ένα διάστημα 100 ετών (1081-1180) ανέβηκαν στον θρόνο μόλις τρεις αυτοκράτορες: Αλέξιος Α' (1081-1118),

Ο Μαυρίκιος ή αλλιώς Flavius Mauricius Tiberius Augustus είχε καταγωγή από την Καππαδοκία. Ενυμφεύθη την κόρη του προηγούμενου αυτοκράτορος Τιβερίου, την Κωνσταντία. Ο Τιβέριος, λίγο πριν πεθάνει, τον ανακήρυξε διάδοχό του στον βυζαντινό θρόνο. Ο Μαυρίκιος επεδίωξε να βελτιώσει τα οικονομικά του κράτους ασκώντας πολύ σφικτή, έως δυσβάστακτη, δημοσιονομική πολιτική. Αυτό προκάλεσε αντιδράσεις, οι οποίες, σε συνδυασμό με την στρατιωτική του πολιτική, θα οδηγήσουν στην ανατροπή του. Ο Μαυρίκιος συνέχισε τον πόλεμο με τους Πέρσες (ένας πόλεμος που ξεκίνησε το 572 την εποχή του Ιουστίνου Β'), στον οποίο είχε μεγάλες επιτυχίες, όπως την νίκη των βυζαντινών στη θέση Σολάχων της Αρμενίας το 586 αλλά δοκίμασε και ήττες όπως η κατάληψη της Μαρτυροπόλεως το 589 από τον περσικό στρατό. Το 591 τα βυζαντινά στρατεύματα συντρίβουν τα περσικά του σφετεριστού του Περσικού θρόνου Βαράμ στην μάχη κοντά στο Γκαντζάκ (σημερινό Αζερμπαϊτζάν) το φθινόπωρο του 591. Ο καταφυγών στο Βυζάντιο νόμ

Η ιστορία της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από το 395 έως το 476 είναι μία ιστορία παρακμής. Κατά την περίοδο εκείνη η Ρώμη αλώθηκε και λεηλατήθηκε 2 φορές. Την πρώτη το 408 από τα στρατεύματα του Βησιγότθου Αλαρίχου και την δεύτερη το 455 από τους Βανδάλους του Γιζερίχου .   Πρωτεύουσα είχε αρχικά τα Μεδιόλανα και από το 402 την Ραβέννα. Πρώτος αυτοκράτορας είναι ο Φλάβιος Ονώριος , γιος του Θεοδοσίου του Α’. Τον διαδέχεται το 423 ο γιος της Γάλλα Πλακιδίας ετεροθαλούς αδελφής του Ονωρίου Βαλεντινιανός ο Γ’ που έμεινε στον θρόνο έως το 455. Επί των ημερών του ο στρατηγός Αέτιος κατήγαγε σημαντικές νίκες ανορθώνοντας προσωρινά το γόητρο του δυτικού κράτους. Υπό τις διαταγές του Αετίου τα ενωμένα ρωμαϊκά και  γοτθικά στρατεύματα νίκησαν την στρατιά του Αττίλα το 451 στην λεγόμενη και Μάχη των Εθνών στα Καταλαυνικά Πεδία . Ο Αέτιος θεωρείται ως ο έσχατος των Ρωμαίων, όπως ήταν, αντιστοίχως ο Φιλοποίμην για την αρχαία Ελλάδα.  Μετά τον Βαλεντινιανό ανεβοκατεβαίνουν

Το πλήρες όνομα του ήταν Flavius Valerius Aurelius Constantinus . Γιος του Φλάβιου Βαλέριου Κωνστάντιου (του Χλωρού) από την Ναϊσσό της Μοισίας και της Ελένης από το Δρέπανο της Βιθυνίας γεννήθηκε περί το 272. Το 307 χωρίζει την πρώτη σύζυγό του την Μινερβίνη και νυμφεύεται την κόρη του Μαξιμιανού και αδελφή του Μαξεντίου Φαύστα. Την εποχή αυτή αναδύονται στην επιφάνεια οι μεγάλες αντιθέσεις των συναυτοκρατόρων του ρωμαϊκού κράτους που καταλήγουν σε ανοιχτές αντιπαραθέσεις και επεκτείνονται με την προσθήκη και άλλων, πλέον των τεσσάρων. Ο Κωνσταντίνος κυριαρχούσε στην Γαλατία και τα Βρετανικά νησιά, Ο Μαξέντιος και ο Μαξιμιανός στην Ιταλία, την Ισπανία και την Βόρειο Αφρική, ο Λικίνιος ορίστηκε από τον Γαλέριο ως υπεύθυνος στις επαρχίες της Πανονίας, της Ραιτίας, του Νωρικού και της Βαλέριας, ο Μαξιμίνος ελέγχει τις νότιες ακτές της Μικράς Ασίας και ο Γαλέριος την υπόλοιπη Ανατολή. Ο Μαξιμιανός στράφηκε πρώτα κατά του γιου του Μαξεντίου και μετά κατά του Κωνσταντίνου μέσα από